Sivut

sunnuntai 24. maaliskuuta 2024

Terveydenhoito, Heathcare, Здравоохранение

 Olen lukenut lehdistä / kuullut useiden tuttavien kokemuksista suomalaisen terveydenhoidon piirissä. 

Vertaillaan omakohtaisia kokemuksia Suomessa ja Venäjällä.  Pidetään mielessä, että omat ja tuttavien kokemukset rajoittuvat lähinnä Pietariin, joten vertailu ei ole reilu.




Ensimmäiset kokemukset venäläisistä sairaaloista olivat aika masentavat. Sairaalat olivat juuri sellaisia kuin kuvittelinkin niiden olevan. Nuhjuisia, kalusteet vanhoja ja kuluneita, kissa ikkunalaudalla, ......  Nämä olivat kokemuksia, kun kävin moikkaamassa tuttuja. 

Sitten omakohtaisiin kokemuksiin. Yli kymmenen vuoden aikana ehdin käydä aika monen lääkärin tykönä, joten jonkin verran on myös omakohtaista kokemusta.

Venäläisten lääkäreiden ihmiskäyttöliittymä on pääsääntöisesti paljon parempi kuin meidän. Ensiksi heillä on enemmän aikaa (ei siis lääkärin vaan järjestelmän ominaisuus). Muistan kun kävin Suomessa lääkärillä, jokin hengitystietulehdustyyppinen ongelma.  Varsinainen tutkimus oli ohi 10 minuutissa. Lääkäri kysyi maksaako firma sanoin joo. Ruksi johonkin ruutuun, ja meille vapautui 10 minuuttia lisää aikaa, joka käytettiin mm. kertomalla käsien pesun tärkeydestä. 

Venäjällä huomasin, että lääkärit aloittavat kysymällä paljon laajemmin elintavoista, muista ongelmista, ... vaikka tulin valittamaan jotakin yksittäistä juttua. Alussa ärsytti. Ei minulla on muuta vaivaa kuin tuo vatsa. Mitä hittoa käytetään aikaa kaiken turhan kyselyyn. 

Aika monet suomalaiset lääkärit tuntuvat olevan erittäin asiaorientoituneina (mikä itsekin olen, ja arvostan muissa yhteyksissä tätä ominaisuutta). Aika nopeasti totesin, että käyn mieluummin venäläisellä lääkärillä Pietarissa kuin suomalaisella Suomessa, vaikka kielitaito asettikin rajoituksia kommunikaatioon. 

Esimerkki Suomessa. Jalka turposi pahasti ja pelkäsin, että siellä on suoni tukossa. Äidillä oli ollut tuo vaiva. Menin Suomessa päivystyspoliklinikalle, jossa väsynyt nuori lääkäri/kandi otti vastaan. Katsoi jalkaa ei koskenut siihen ja sanoi, että venähtänyt. Halusin varmistuksen ja löytyi toinen lääkäri (venäläinen). Ensimmäiseksi otti jalan käsiinsä ja paineli varovasti eri kohdista. Kohta tuli hyvin asiantunteva selitys jostakin luukalvoon liittyvästä asiasta, joka johtui jostakin treenaamiseen liittyvästä asiasta ja lopuksi ohjeet sen hoitamiseen.

Vanhempi potilas valitti jotakin usein ikään liittyvää vaivaa. Suomalainen lääkäri sanoi, no ei sille mitään voi, kun on tuota ikääkin. Se siitä. Voi se olla noinkin, mutta potilaan kannalta ei hyvä vastaus. Venäjällä sen sijaan aina tuntuu löytyvän jotakin, jota voidaan tehdä, ja potilas lähtee vastaanotolta tyytyväisenä. Vielä on toivoa.

 

Merkittävin ero liittyy lääkäri-potilas kokemukseen. Tämän sarjan venäläiset voittavat helposti.

Listaan asioita, jotka ovat syinä tähän. 

  • Suomessa lääkärillä on aivan liian vähän aikaa / potilas. Kuulemma paperityöt ovat yksi syy.
  • Suomessa lääkärit keskittyvät juuri siihen vaivaan, josta valitetaan, vaikka laajempi selvitys joskus voisi olla paikallaan. Laitan tämän taas ajan vähyyden syyksi.
  • Venäläisien lääkärien asennoituminen potilaaseen on ihmiskeskeinen toisin kuin mikä tuntuu olevan suomalaisilla: "Selvitä ongelma, hoida ongelma, seuraava!"

 

English

 

I've read from the newspapers and heard from several acquaintances about their experiences within the Finnish healthcare system. Let's compare personal experiences in Finland and Russia, keeping in mind that my own and my acquaintances' experiences are mainly limited to Saint Petersburg, so the comparison may not be entirely fair.

 

My first experiences with Russian hospitals were quite depressing. The hospitals were exactly as I had imagined them to be: dingy, with old and worn furniture, and a cat on the windowsill... These were my observations when visiting acquaintances.

 

Regarding personal experiences, over more than a decade, I had the opportunity to visit quite a few doctors, so I have a fair amount of personal experience as well.

 

In general, Russian doctors have a much better human interface than ours. Firstly, they have more time (not the doctor's but the system's feature). I remember visiting a doctor in Finland for some type of respiratory infection. The actual examination was over in 10 minutes. The doctor asked if my company was paying, I said yes. A check in some box, and we had an extra 10 minutes, which was used, among other things, to discuss the importance of washing hands.

 

In Russia, I noticed that doctors start by asking more broadly about lifestyle, other problems, even if I came to complain about a specific issue. At first, it was annoying. I have no other issue than this stomach problem. Why waste time asking all these irrelevant questions?

 

Many Finnish doctors seem to be very task-oriented (which I am myself, and I appreciate this trait in other contexts). I quickly realized that I prefer visiting a Russian doctor in Saint Petersburg over a Finnish one in Finland, even though language barriers posed some limitations to communication.

 

An example from Finland: My leg swelled up badly, and I was afraid that I had a blood clot. My mother had had this issue. I went to an emergency clinic in Finland, where a tired young doctor/intern received me. He looked at my leg without touching it and said it was a sprain. I wanted a second opinion and found another doctor (Russian). First, he took my leg in his hands and gently pressed different areas. Soon, I received a very knowledgeable explanation about something related to the periosteum, caused by something related to training, followed by instructions for treatment.

 

An older patient complained about a common age-related issue. The Finnish doctor said, "Well, there's nothing you can do about it at your age." That was it. It might be true, but it's not a good response for the patient. In Russia, on the other hand, there always seems to be something that can be done, and patients leave the consultation satisfied. There's still hope.

 

The most significant difference relates to the doctor-patient experience. In this category, the Russians easily win.

 

Here are reasons for this:

- In Finland, doctors have far too little time per patient. Reportedly, paperwork is one reason.

- In Finland, doctors focus on the specific complaint, even though a broader investigation might sometimes be appropriate. Again, I attribute this to the lack of time.

- The attitude of Russian doctors towards patients is people-centric, unlike what seems to be the case with Finns: "Identify the problem, treat the problem, next!"

 

 

 

I have read in the newspapers and heard from the experiences of several acquaintances within the Finnish healthcare system. Let's compare personal experiences in Finland and Russia. It's important to keep in mind that my own and my acquaintances' experiences are mainly limited to St. Petersburg, so the comparison might not be fair.

 

My first experiences with Russian hospitals were quite depressing. The hospitals were just as I had imagined them to be. Dingy, with old and worn

 

 

 

Russian 

Я читал в газетах и слышал от нескольких знакомых о своем опыте в финской системе здравоохранения. Давайте сравним личный опыт в Финляндии и России. Важно помнить, что мой собственный опыт и опыт моих знакомых в основном ограничивается Санкт-Петербургом, поэтому сравнение может быть не совсем справедливым.

 

Мои первые впечатления от российских больниц были довольно удручающими. Больницы были именно такими, как я и представлял: убогими, с старой и изношенной мебелью, кот на подоконнике... Это были впечатления от того, когда я приходил навещать знакомых.

 

Затем мой личный опыт. За десять лет я успел посетить довольно много врачей, так что у меня есть и свой личный опыт.

 

В основном общение с российскими врачами намного лучше, чем у нас. Во-первых, у них больше времени (это не особенность врача, а системы). Помню, когда я ходил к врачу в Финляндии с проблемой, похожей на инфекцию дыхательных путей. Основной осмотр закончился за 10 минут. Врач спросил, платит ли фирма, я ответил да. Галочка в каком-то квадрате, и у нас появилось еще 10 минут времени, которые были потрачены, в том числе, на объяснение важности мытья рук.

 

В России я заметил, что врачи начинают с более широких вопросов о образе жизни, других проблемах, даже если я пришел с жалобой на какую-то конкретную вещь. Сначала это раздражало. У меня нет других проблем, кроме желудка. Зачем тратить время на всевозможные вопросы.

 

Многие финские врачи кажутся очень ориентированными на дело (что я сам по себе и ценю в других случаях). Довольно быстро я понял, что предпочитаю ходить к российскому врачу в Санкт-Петербурге, чем к финскому в Финляндии, несмотря на языковые барьеры в общении.

 

Пример из Финляндии. Нога сильно опухла, и я боялся, что там закупорена вена. У моей мамы была такая же проблема. Я пошел в приемное отделение в Финляндии, где уставший молодой врач/стажер принял меня. Он посмотрел на ногу, не прикасаясь к ней, и сказал, что это растяжение. Я хотел убедиться и нашел другого врача (россиянина). Сначала он взял ногу в руки и аккуратно понажимал на разные места. Вскоре он дал очень компетентное объяснение о проблеме, связанной с оболочкой кости, возникшей из-за чего-то связанного с тренировками, и в конце концов дал инструкции по её лечению.

 

Старший пациент жаловался на некую проблему, часто связанную с возрастом. Финский врач сказал, что с этим ничего не поделаешь, учитывая возраст. И всё на этом. Может быть, и так, но для пациента это не лучший ответ. В России, в отличие от этого, всегда кажется, что можно найти что-то, что можно сделать, и пациент уходит с приема довольным. Еще есть надежда.

 

Самое значительное различие касается врачебно-пациентского опыта. В этой категории россияне легко выигрывают. Вот список причин, по которым это так:

 

В Финляндии у врачей слишком мало времени на пациента. Говорят, что одна из причин - бумажная работа.

В Финляндии врачи сосредоточены именно на той проблеме, о которой жалуется пациент, хотя иногда может быть полезен более широкий анализ. Это тоже, наверное, из-за нехватки времени.

Отношение российских врачей к пациенту - человекоцентрическое, в отличие от кажущегося подхода финских врачей: "Определить проблему, лечить проблему, следующий!"


















keskiviikko 6. maaliskuuta 2024

2014

Olette varmaan huomanneet, että jotkin englanninkieliset mediat sensuroivat tekstiä niin, että sitä on lähes mahdotonta ymmärtää, etenkin jos kyseessä aihe, joissa noita sanoa käytetään. Yritin selvittää onko esim. Youtubella listaa noista sanoista mutta ei ole. Riippuu kuulemma kokonaisuudesta.





Miten tämä sensurointi sitten liittyy Venäjään?

Yrittäessäni ymmärtää jotakin videota kaiken sensurointisotkun keskellä, tuli muistuma kymmenen vuoden takaa.

Istun pienessä huoneessa vastapäätä vanhaa venäjän kielen opettajaa. Mukava mummoihminen. Venäjällä oli tullut voimaan uusi laki, joka määräsi elokuvista sensuroimaan kirosanat. Ihmettelin tätä ääneen. Argumenttini oli. Jos elämässä todella puhutaan noin, niin miksi se täytyy poistaa elokuvasta. Ei todellakaan päästy yhteisymmärrykseen. Opettaja selitti jotain tyyliin ihmisten ei tarvitse kuulla tuollaisia vulgaareja sanoja. Minun vastaväitteeni oli, mutta ne kun kuuluvat elämään, ja jos elokuvan tarkoitus on kuvata elämää, niin niitä pitäisi olla mahdollista kuulla. Muistan tyytyväisenä ajatelleeni, että onneksi tuollainen sensuuri ei koske minua. Ja nyt kannattaa lukea sivun ensimmäinen lause uudelleen.

Tämän opettajan kanssa juttelu usein harhautui maailman tilanteeseen. Varmaankin oli Krimin miehityksen aikoihin (2014). Opettaja selitti Venäjän olevan ilman Ukrainaa kuin ihminen ilman toista kättä. En jatkanut teemasta. Olisi voinut sanoa jotakin turhan ikävää. Sen sijaan mummeli entisenä neuvostoliittolaisena taisi aavistaa mihin suuntaan ollaan menossa. Oli juuri hankkinut lyhytaaltoradion. Minä aloin suunnitella lyhytaaltoradion hankkimista vasta 2022.  

Koulussa oli myös nuorempia naispuolisia opettajia. Kerran tuli puheeksi Krimin miehitys ja sen kuulemma oikeutti se, että Krimi kuului aikoinaan Venäjälle. Heitin vitsinä, että tuon logiikan mukaan Suomi voisi vaatia Karjalaa takaisin. Vastaus oli yllätys. Toivottavasti saisivat.  Tiesin missä opettaja aikoisi olla kirjoilla, jos näin tapahtuisi. Piti kovasti Suomesta.

 



English

You have probably noticed that some English-language media censor text in a way that makes it nearly impossible to understand, especially when it comes to topics where those words are used. I tried to find out if, for example, YouTube has a list of those words, but it doesn't. Apparently, it depends on the context.

How does this censorship relate to Russia?

While trying to understand a video amidst all the censorship chaos, memories from ten years ago came to mind.

I sit in a small room across from an old Russian language teacher. A pleasant grandmotherly figure. A new law had come into effect in Russia, mandating the censorship of swear words in movies. I questioned this aloud. My argument was, if life really includes such language, why should it be removed from movies? We certainly didn't reach an agreement. The teacher explained something along the lines of people not needing to hear such vulgar words. My counterargument was that since they are part of life, and if the purpose of a movie is to depict life, they should be possible to hear. I remember thinking with satisfaction that fortunately, such censorship doesn't affect me. And now it's worth rereading the first sentence of the page.

Conversations with this teacher often drifted to the world situation. It was probably around the time of the occupation of Crimea (2014). The teacher explained that Russia without Ukraine is like a person without a second hand. I didn't continue the topic. I could have said something unnecessarily unpleasant. Instead, the old lady, a former Soviet, seemed to anticipate the direction we were heading. She had just acquired a shortwave radio. I only started planning to acquire a shortwave radio in 2022.

There were also younger female teachers at school. Once, the occupation of Crimea came up, and apparently, it was justified because Crimea had once belonged to Russia. I joked that according to that logic, Finland could reclaim Karelia. The response was surprising. Hopefully, they would. I knew where the teacher would be registered if that happened. She was very fond of Finland.



Russian

Вы, вероятно, заметили, что некоторые англоязычные медиа цензурируют текст так, что его практически невозможно понять, особенно в темах, где используются эти слова. Я пытался выяснить, есть ли, например, на YouTube список этих слов, но его нет. По-видимому, это зависит от контекста.

Как это цензура связана с Россией?

Пытаясь понять видео среди всех хаоса цензуры, всплыли воспоминания десяти лет назад.

Я сижу в небольшой комнате напротив старого учителя русского языка. Приятная бабушка. В России вступил в силу новый закон, обязывающий цензурировать ругательства в кинофильмах. Я высказал свои сомнения вслух. Мой аргумент был: если в жизни действительно используют такие слова, почему их должны удалять из кинофильмов? Мы точно не достигли согласия. Учитель объяснил что-то вроде того, что люди не должны слышать такие вульгарные слова. Мой контраргумент был в том, что поскольку они являются частью жизни, и если цель фильма - отображать жизнь, их должно быть возможно услышать. Я помню с удовлетворением думал, что, к счастью, такая цензура меня не касается. И теперь стоит перечитать первое предложение страницы.

Беседы с этим учителем часто сводились к мировой ситуации. Это, вероятно, было во времена оккупации Крыма (2014 год). Учитель объяснил, что Россия без Украины - как человек без второй руки. Я не продолжал тему. Я мог сказать что-то ненужно неприятное. Вместо этого старушка, бывший советский, казалось, предвидела направление, в котором мы двигаемся. Она только что приобрела коротковолновое радио. Я начал планировать приобретение коротковолнового радио только в 2022 г

В школе также были молодые женские учителя. Однажды всплыла тема оккупации Крыма, и, видимо, ее оправдывали тем, что Крым когда-то принадлежал России. Я пошутил, что согласно этой логике Финляндия могла бы вернуть себе Карелию. Ответ был удивительным. Надеюсь, они бы это сделали. Я знал, где зарегистрируется учитель, если это произойдет. Она очень любила Финляндию